مکان

مطالب تصادفی

مطالعه مطلب

لفور کجاست؟ | جاذبه های لفور | تصاویر

لفور کجاست؟

لفور دهستانی است در شهرستان سوادکوه استان مازندران.

دهستان لفور یکی از جاذبه های گردشگری و تفریحی سوادکوه شمالی می باشد.

لفور

در سمت شمال این منطقه جنگل های شیرگاه قرار دارند و در سمت جنوب آن ارتفاعات رشته کوه البرز.

اینستاگرام

لفور از سمت غرب به بابلکنار و از سمت شرق به جنگل های منتهی به زیراب و جوارم منتهی می شود.

جالب است بدانید بیست و نه روستا و آبادی دهستان لفور را تشکیل می دهند.

این دهستان حدود هشت هزار هکتار می باشد که جمعیتی بالغ بر چهار هزار و هشتصد نفر در آن زندگی می کنند.

جاذبه های گردشگری و تفریحی لفور

سد البرز :

سد البرز یا سد لفور یکی از جاذبه های دیدنی این منطقه است که به روی رودخانه لفور احداث شده است.

ارتفاع این سد خاکی هفتاد و دو متر می باشد.

لفور

جنگل لفور:

این جنگل ها در مسیر اطراف سد و در مرکز دهستان لفور قرار دارند.

روستاهای زیبایی که در دل این جنگل ها هستند و همچنین رودخانه ها دره ها و ارتفاعات زیبا باعث جذب گردشگران بسیاری شده است.

طبیعت بکر و دست نخورده این جنگل ها و چشم انداز زیبای آن باعث شده است

این منطقه علی رغم عدم رسیدگی به یکی از قطب های گردشگری تبدیل شود.

لفور

جالب است بدانید این جنگل ها حدود چهل میلیون سال قدمت دارد.

هشتاد گونه گیاه چوبی در این جنگل ها دیده شده است.

جنگل های بکر لفور یکی از بهترین انتخاب ها برای جنگل پیمایی می باشد.

هفت آبشار:

در دل این جنگل ها شما به هفت آبشار می رسید که معروف ترین آن ها آبشار تیرکن است.

این آبشار نه متر ارتفاع دارد.

اگر در فصل تابستان به این سفر بروید می توانید لذت آب بازی در حوضچه های طبیعی زیر آبشار ها را تجربه کنید.

لفور

از دیگر جاذبه های این منطقه می توان به آبشار اسکلیم ( گالش کلا)، امام زاده سید علی کیا و امام زاده سید محمد آل کیا اشاره کرد.

آیین و رسوم سنتی مردم لفور

نوروز خوانی:

نوروز خوانی یکی از مراسم سنتی اهالی این دیار می باشد.

این مراسم از حدود دوهفته مانده به عید نوروز شروع می شود.

نوروز خوانان یک گروه چند نفری هستند که وارد روستاها می شوند و اشعاری در مورد فصل بهار و عید نوروز می خوانند.

مردم روستاها نیز به آن ها هدایایی می دهند و این هدایا شامل تخم مرغ، شیرینی، گردو و … می باشد.

چهارشنبه سوری:

در این روستاها در صبح چهارشنبه سوری آشی محلی به نام ترشی آش درست می کنند .

در این آش گوجه سبز و آب ازگیل می ریزند و بین همسایه ها پخش می کنند.

در غروب همین روز هم با خواندن آوازهای محلی از روی آتش می پرند.

نوروز:

یکی از رسوم سنتی در روز نوروز در این منطقه این است که بعد از نو شدن سال و لحظه تحویل یکی از اعضای خانواده (غالبه بچه ها) با مجمعی که بر سر دارد و در آن آب، آیینه، قرآن و شاخه های تازه سبز شده قرار دارد وارد اتاق می شود.

آن ها چهار گوشه اتاق را آب می پاشند و قرآن را کنار سفره هفت سین می گذارند.

شاخه های تازه سبز شده و شکوفه دار ( غالبا از درخت گوجه سبز انتخاب می شود) را در ورودی اتاق آویزان می کنند یا روی طاقچه ها می گذارند. به امید اینکه سال سرسبز و پر باری پیش رو باشد.

برخی نیز در این روز باستانی برای آمرزش اموات خود غذایی درست می کنند و بین همسایه ها پخش می کنند.

تیرما سیزده شو:

این جشن یکی از رسوم قدیمی و کهن ایرانیان است. برخی اعتقاد دارند این جشن از دوران پیش از اسلام در میان ایرانیان بوده است.

یکی از قوی ترین روایات در مورد خاستگاه این جشن روز پرتاب تیر توسط آرش کمانگیر بوده است.

البته برخی نیز اعتقاد دارند که این جشن باز می گردد به پیروزی کاوه بر ضحاک.

این جشن در دوازدهم آبان برپا می شود.

این مراسم باستانی در سه روز برپا می شود .

روز اول روز سوگواری برای آرش است.

دو روز بعد جشن و سرور برای مشخص شدن مرز ایران زمین .

این مراسم باستانی آئین مخصوص خود را دارد.

و برای این جشن  خوراکی های سیزده گانه ای آماده می شود.

در این شب اعضای خانواده کنار هم جمع می شوند و تا پاسی از شب به خوردن تنقلات و گفتگو می پردازند.

این شب در میان اهالی به لال انه شو هم معروف است.

عده ای از جوانان و کودکان با لباس مبدل صورت خود را سیاه می کنند و چوبی در دست می گیرند.

برخی از آن ها اشعاری را می خوانند و برخی با هیچ کس صحبت نمی کنند و مانند لال ها رفتار می کنند.

برخی از آن ها وارد خانه ها می شوند و با چوبی که در دست دارند به اهل خانه ضربه ای می زنند.

مردم روستاها نیز وارد شدن لال به خانه و ضربه خوردن از او را به فال نیک می گیرند.

و اعتقاد دارند هر کس از لال ضربه بخورد تا سال دیگر مریض نمی شود.

لفور در تمام فصول سال زیبا و چشم نواز است.

اما به دلیل شرایط آب و هوایی بهترین زمان سفر به این منطقه بهار و تابستان می باشد.

نکته ای که باید توجه کنید این است که این جنگل ها دارای شیب است

و در زمان های بارانی سطح شیب ها لغزنده می باشد.

مسیر دسترسی به لفور

از جاده فیروز کوه از پل سفید می گذرید و به سمت  شیرگاه می روید .

جنگل لفور در راستای جاده سد البرز  می باشد.

اگر خاطره ای از سفر به این منطقه و لذت بردن از آن طبیعت بکر و تنفس در آن هوای پاک را دارید آن را با سایر کاربران ما در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.

 پیشنهاد می کینیم این مطالب را هم ببینید : آبشار گزو، آبشار ورسک، غار زنگیان

 

 

 

 

 

 

 

نوشتهٔ قبلی
روستای سنگرج |
نوشتهٔ بعدی
روستای لفورک

برچسب ها

, ,

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

فهرست