ارطه کجاست؟
شهر ارطه در این نوشتار با محوریت آثار ملی ثبت شده اش معرفی شده است.شهرستان قائمشهر متشکل ازدو شهر: ارطه، قائمشهراست . شهرستان قائم شهر( شاهی سابق) ، با توجه به موقعیت جغرافیایی قرارگیری بین دریای خزر و کوه های البرزو با فاصله ی 21 کیلومتری از مرکز استان یعنی شهر ساری و با فاصله 237کیلومتری از پایتخت ایران (تهران) بعنوان شهرستانی استراتژیک در اتصال تهران به شمال ایران است که دارای آب و هوای معتدل مدیترانه ای خزری با تابستان های شرجی و زمستان های پر بارش و سرد است.
ارطه ( نام قدیم شهر ارطه: آرتا شهراست) شهری است در بخش مرکزی شهرستان قائمشهر واقع در استان مازندران. شهرارطه در مرداد 1390 با ادغام روستاهای بورخیل، قادیکلا، ابوخیل، قاسم‌خیل، کفشگرکلا جوجاده و افراتخت، ازدهستان بیشه‌سر به منطقه شهری با جمعیت ده هزار نفری به مرکزیت قادیکلا با کد تقسیماتی ۷۱۱۵۲ تبدیل شد.این شهر به دلیل برخورداری از رطوبت خزری و ارتفاع کم از توان های محیطی ۵۷۰ هکتار زمین کشاورزی دیم، ۹۰۵ هکتار زمین کشاورزی آبی، 645 هکتار سطح زیرکشت برنج، 90 هکتار سطح زیر کشت صیفی جات و 12 آب بندان برخوردار است.
شهرارطه در گذر تاریخ | تاریخچه
در کتب تاریخی مرتبط با مازندران ، از ارطه اینگونه یاد شده :
ارطه: دهستانی است به ظاهر باستانی دارای مجموعه‌ای از چند روستا با نام‌های کشی کلا(kasikeIa)، جوجاده (jojadeh)، قادیکلا(qadikeIa)، قاسم خل (qasemxeI)، ابوخل (aboxel) – و بورخل (borxel)- واقع در هشت کیلومتری شمال خاوری قائم شهر (شاهی سابق) است که دانسته نیست از چه زمانی به این نام شهرت یافته‌است. از پسوند خل (xel) در آخر سه نام «قاسم خل»، «ابوخل» – و «بورخل» – برمی آید که منطقهٔ مورد نظر نیز بعد از اسلام محل دامداری بوده‌است؛ زیرا خل در گویش مازندرانی به معنی «بنه» است.
ارطه | نمایی از طبیعت شهر
در زمان بنی امیه امیه اعراب برای کنترل بتر منطقه خزر ( از آستارای امروزی تا استرآباد یا گرگان امروزی) اقدام ب تاسیس 44پاسگاه نظامی کردند که هریک از این پاسگا های نظامی به دینه سر یا محافظ دین مشهور بودند و یکی از معروفترین آنها، پاسگا ه آرتا (ارطه) بود.
جنگل مشهور شالتماس (شاه طهماسب)
یکی از معروفترین جنگل های قائم شهر، جنگل شالتماس ( شاه طهماسب) است این جنگل در روستای افراتخت در جنوبی ترین و مرتفع ترین قسمت شهر ارطه واقع شده است.
آثار باستانی ملی شهر ارطه:
حمام بورخیل :
حمامی است که قدمت آن مربوط به دوره قاجار می باشد که در سال 1384 با شماره 12558 به ثبت آثار ملی ایران رسیده.
تپه دینه کفشگرکلا:
تپه ایست مربوط به هزاره ی اول قبل از میلاد مسیح که در سال 1382 شمسی با شماره 10273 به ثبت آثار ملی ایران رسیده
امامزاده سید مهدی قادیکلا:
ای امامزاده بر بلندی تپه واقع شده است که بومیان این منطقه از وجود یک چشمه در نزدیکی امامزاده در سالهای دور حکایت میکنند.
پیرتکیه:
مربوط به اواخر دوره صفویان است.
ارطه
| مطالب پیشنهادی: |
