خورهه نام یکی از دهستان های شهرستان محلات استان مرکزی است.
خورهه از مناطق باستانی محلات به حساب می آید.
دهستان خورهه بالغ بر نهصد خانوار دارد.
در اوستا، خورهه به عنوان محل برآمدن خورشید آمده است.
خور به معنای منطقه ییلاقی نیز بوده است.
از مجاورت روستای کوهستانی خورهه رودخانه ای عبور می کند که به زیبایی این روستا افزوده است.
این رودخانه از کوه های طایقان سرچشمه می گیرد.
خورهه
آب و هوای خوب و مطبوع و طبیعت بکر و زیبای خورهه از عوامل توجه سلاطین و پادشاهان گذشته به این منطقه به حساب می آید.
در خورهه می توانید بافت سنتی روستا را با وجود خانه های گلی و سنگی به خوبی لمس کنید.
سوغاتی های این منطقه را جوراب های پشمی و کرباسبافی و انواع قالی و قالیچه های کوچک با طرح های روستایی تشکیل می دهد.
گیاهانی خوراکی و دارویی که در این روستا مشاهده می کنید عبارتند از:
پونه، خاکشیر، گل گاو زبان، خارشتر، شاتره، آویشن، اسپند، بومادران و …
گرگ و شغال، روباه، خرگوش، کبک و تیهو نیز در روستا دیده می شود.
از دو طریق می توانیم به خورهه که در چهل کیلومتری شمال محلات واقع شده است برسیم.
یکی از این مسیر ها جاده روستای آب گرم در غرب محلات است.
راه دیگر دسترسی به این منطقه نیز روستای ورین در شرق محلات می باشد.
پیشنهاد می کنیم این مطاالب را هم ببینید:
جاذبه های طبیعی خورهه
از جمله جاذبه های طبیعی خورهه می توان به غار یکه چاه و سوراخ گاو در این منطقه اشاره کرد.
معرفی کامل این غار ها را در مطلب زیر ببینید:
چشمه وزوان ( چشمه شوره) نیز در این روستا جریان دارد. البته آب این چشمه سنگ ساز و غیر قابل شرب است.
این چشمه در شمال معبد سلوکی خورهه جریان دارد.
ارتفاعات هفتاد قله نیز در نزدیکی این منطقه است.
آثار تاریخی خورهه
خورهه
از آن جایی که خورهه قدمت تاریخی زیادی دارد آثار باستانی زیادی را نیز در خود جای داده است.
محوطه تاریخی خورهه یک بنای اربابی متعلق به عصر اشکانیان است.
از این بنای تاریخی تنها دو ستون، بقایای دیوار ها، گور ها و بخشی از دیوار های سنگی به جا مانده است.
این بنای اربابی دارای بخش درونی، بخش بیرونی و اتاق های متعدد بوده است.
نخستین بار ناصرالدین شاه قاجار این بنا را مورد کاوش قرار دارد.
تاریخ ساخت ابن بنا را قرن اول پیش از میلاد دانسته اند و تا زمان اشکانیان نیز مورد استفاده بوده است.
برخی نیز معتقد بودند که این آثار به جا مانده متعلق به معبد یا آتشکده ای از دوران ساسانیان بوده است.
دلیل این ادعا نیز شباهت معماری این ستون ها به معماری یونیان است.
خورهه
از جمله ویژگی های معماری دوره اشکانیان می توان به وجود بخش درونی و بیرونی اشاره کرد که این بنا نیز این را دارد.
آخرین نتیجه گیری در مورد این بنا این است که این بنای اربابی در دوره اشکانیان احداث شده است.
در دوره ساسانیان نیز در این مکان ساخت و ساز هایی شده است و مورد استفاده قرار گرفته است.
در دوران اسلام و دوره ایلخانی نیز گورستان بوده است.
محوطه تاریخی خورهه به عنوان یک بنای تاریخی ملی به ثبت رسیده است.
یکی دیگر از جاذبه های خورهه بقعه امام زاده هفت ایوان است.
امام زاده هفت ایوان با گنبد مخروطی شکل و معماری زیبایش مورد توجه قرار گرفته است.
یکی دیگر از آثار تاریخی روستا، سنگ نوشته ای است که از دوران سلجوقی به جا مانده است.
این سنگ نوشته در کنار رودخانه قم رود که از کنار خورهه می گذرد قرار دارد.
غذا ها و خوراکی های خاص این منطقه عبارتند از :
بی بی سه شنبه، ترخینه شیر، نان های فطیر و شاته، کالجوش، اشکنه، خورشت کرفس و بامیه و کنگر و …
پیشنهاد می کنیم این مطالب را هم ببینید:
برخی از آثار کشف شده از این منطقه تاریخی عبارتند از:
کوزه کروی، کوزه دسته دار، پیه سوز سفالی، سنگ های تزیینی، استخوان های انسان و …
یکی از نزدیک ترین جاذبه های گردشگری به این منطقه کاروانسرای دو دهک است.
ایران کجاست : سایت جامع گردشگری ایران
*اگر اطلاعات یا تجربه ای از سفر به این منطقه دارید ، حس خود را در قسمت نظرات با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.*
